İç içe çok boyutlu fonksiyonlara parametre tanımlama ve çağırma, genellikle çok katmanlı işlemler veya veri yapılarıyla uğraşırken gereklidir. İşte bir örnek:
function icFonksiyon1($parametre1) {
echo "İç Fonksiyon 1 Çalıştı: " . $parametre1 . "
";
}
function icFonksiyon2($parametre2) {
echo "İç Fonksiyon 2 Çalıştı: " . $parametre2 . "
";
}
function disFonksiyon($parametre) {
echo "Dış Fonksiyon Çalıştı: " . $parametre . "
";
// İç içe fonksiyonları çağırma
icFonksiyon1("İç İçe Fonksiyon 1");
icFonksiyon2("İç İçe Fonksiyon 2");
}
// Dış fonksiyonu çağırma
disFonksiyon("Dış Parametre");
Bu örnekte, icFonksiyon1
ve icFonksiyon2
adlı iç fonksiyonlar, dış fonksiyon disFonksiyon
tarafından çağrılmaktadır. Dış fonksiyon, bir parametre alır ve iç içe fonksiyonları çağırarak bu parametreleri kullanır. İç fonksiyonlar da kendi parametreleri ile çalışırlar.
Bu yapı, daha karmaşık işlemler gerçekleştirmek veya veri yapıları üzerinde modüler bir şekilde çalışmak için kullanılabilir. Her bir fonksiyon kendi işlevselliğini yerine getirir ve iç içe çağrılarak daha geniş bir işlem seti oluşturulabilir.